Şiir

Toplandı aşkın şûrası
Ecdadın gümüş kaplı kılıcı çekildi
yedi ayrı efsaneden, yedi ejder yere devrildi
yedi ayrı dağ geçildi..
Birbirlerine kavuşamayan yedi aşığın başını beklediği
kır çiçeğinin boynundaki sır arması
sularını inatla kızıla boyayan Nil'e
kurban adandı... adandı da
öyle gebe kalındı Ayça kıza

Yol uzundu; güneşin kirpikleri
açılıp açılıp kapandıkça
hararet hem bedeni hem ruhu sardıkça
destanların suları içildi...
Heybelerde serapların ağırlığı
ayazlarda ısınan nasırlarla cilveleştikçe
satır başlarına kafa tutan irinler ki
kanla yara... Aynı toprakta..

Gündüzle gece birbirinin yüzünü okşadı...
İkide bir Deli Dumrul köprü başlarını kesti
istemem ben akçeyi
aşka ihanet adlı hikayeyi, anlatın, anlatın deyip durdu...
Kayalıklarda Akçakoca başıyla işaret verirken
her kervan bu gece
Deli Dumrul a ihanetleri anlatmadan geçemedi..

Hira dağında zikir sofrası açıldı
ak sakallar nur yağmurunda yıkandı
Yıkandıkça pak bir yazgı işlendi Ayça kızın alın semasına

Ardından;
zaman sancıların ipiyle kendini astığında
Peygamber sabrıyla dil ısırılırken
şahlanan acılara koca bir feryat gerekirken
hiç kımıldamayan dile hayran kaldı bezm-i alem

Sevdan ve gururun ikiz bir doğumda, göbek adın
Hintl i gelinlerin eli değmiş narin alnına
oynadıkları çayda çıra.. ve o kara
nazara kör çalmakmış Ayçam..

Meleklerin ak kanadı ilk kundağındı senin
Ayçam,
her kalbin biricik kristal vazosu
Göz yaşlarını besteleyeceğiz büyüdüğünde
Azametini sırtlayacak kınına geri soktuğumuz hasetler
kaldır başını Ayça
Ay senin adında
nankör sevdalar parlıyor yalnızlık adasında

Güve otlamış hatıraları açma be Ayçam
Zehirle harç olmuş kelimeler sandığına
Kalk, sende bir kilit vur... vur da
Işık cümbüşünde ağma bakışlara tutunan yürekler
dikenleriyle seninde canını yakmasın ay gözlüm..

Ayça
gülücüğünde şımaran çaresizlik
her gece gölgen Nilay ın damarlarından akan
taze kanda buluşurken
Aşkar ın elinde titreyen beyaz incilerde
dirilir karanlıklar
ve
ertelenen aşklar donuklaşırken iki göz bebeğinde
susuşlar örülür çaresizlikte..

Yokuşa sürdüğüm şiirimde mimlenir gurur, sevda
Kaldır başını Ayça
bak, ay senin adında...

Aşkar: Ayça nın haberdar olamadığı sevgili
Not: Ayça: Ayın ilk günlerinde aldığı yay biçimi, hilâl.

Kaynak: http://www.dergibi.com/siir/ayrinti.asp?id=113